تاندونیت شانه یا التهاب تاندون‌های شانه یکی از آسیب های شایع شانه است که اغلب در افراد ورزشکار رخ می دهد.
تاندون‌ها بافت‌های فیبری هستند که عضلات را به استخوان‌ها متصل می‌کنند. تاندونیت شانه می‌تواند در هر یک از تاندون‌های اطراف شانه ایجاد شود، اما شایع‌ترین آن در تاندون‌های روتاتور کاف است. روتاتور کاف گروهی از چهار عضله است که به ثبات و حرکت شانه کمک می‌کنند.
علائم تاندونیت شانه شامل درد، سفتی و خشکی در شانه است. درد معمولاً هنگام استفاده از شانه، به ویژه هنگام بلند کردن بازو بالای سر، احساس می‌شود. سفتی و خشکی ممکن است باعث شود که حرکت شانه محدود شود.
التهاب تاندون های شانه اغلب ناشی از استفاده بیش از حد یا استفاده نادرست از شانه است. حرکات تکراری، مانند پرتاب کردن توپ یا استفاده طولانی مدت از رایانه، می‌تواند باعث تاندونیت شانه شود. آسیب‌های ناگهانی، مانند افتادن بر روی شانه، نیز می‌تواند باعث تاندونیت شانه شود.
تشخیص تاندونیت شانه معمولاً با معاینه فیزیکی انجام می‌شود. پزشک ممکن است از آزمایش‌های تصویربرداری، مانند اشعه ایکس یا ام آر آی، برای رد سایر مشکلات شانه استفاده کند.
شایع ترین تاندون هایی که درگیر می شوند عبارتند از:
- تاندون سوپرااسپیناتوس: این تاندون عضله سوپرااسپیناتوس را به استخوان کتف متصل می کند. عضله سوپرااسپیناتوس مسئول چرخش بازو به داخل است.
- تاندون اینفرااسپیناتوس: این تاندون عضله اینفرااسپیناتوس را به استخوان کتف متصل می کند. عضله اینفرااسپیناتوس مسئول چرخش بازو به خارج است.
- تاندون ساب اسکاپولاریس: این تاندون عضله ساب اسکاپولاریس را به استخوان کتف متصل می کند. عضله ساب اسکاپولاریس مسئول کمک به تثبیت شانه است.
- تاندون روتاتور کاف: این تاندون شامل تاندون های سوپرااسپیناتوس، اینفرااسپیناتوس، ساب اسکاپولاریس و عضله ترابیس روتاتور است. این تاندون ها مسئول چرخش بازو هستند.
علائم تاندونیت شانه
- درد در شانه، به ویژه هنگام بلند کردن بازو بالای سر یا پشت سر
- حساسیت به لمس در شانه
- سفتی شانه
- کاهش دامنه حرکت شانه
- صدای کلیک یا ترک خوردن هنگام حرکت شانه
شدت علائم می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. در موارد خفیف، درد ممکن است تنها در هنگام انجام فعالیت های خاص بروز کند. در موارد شدید، درد ممکن است مداوم باشد و حتی در هنگام استراحت نیز احساس شود.
علل تاندونیت شانه عبارتند از:
استفاده بیش از حد از شانه: این شایع ترین علت تاندونیت شانه است. استفاده بیش از حد از شانه می تواند در اثر انجام فعالیت های تکراری، مانند ورزش یا کار، ایجاد شود.
آسیب ناگهانی: آسیب ناگهانی به شانه نیز می تواند باعث تاندونیت شود.
شرایط پزشکی زمینه ای: برخی شرایط پزشکی زمینه ای، مانند آرتروز یا آرتریت روماتوئید، می توانند خطر ابتلا به تاندونیت شانه را افزایش دهند.
عوامل خطرساز تاندونیت شانه عبارتند از:
- سن بالای 40 سال
- ضعف عضلات شانه
- شغل یا فعالیت هایی که نیاز به استفاده مکرر از شانه دارند، مانند نقاشی، جوشکاری، یا ورزش های پربرخورد
- آسیب قبلی به شانه
درمان تاندونیت شانه
درمان التهاب تاندون های شانه معمولاً با استراحت، فیزیوتراپی و دارو آغاز می شود.
استراحت
اولین قدم در درمان ، استراحت دادن به شانه است. این بدان معناست که از انجام فعالیت هایی که باعث درد یا ناراحتی می شوند، خودداری کنید.
فیزیوتراپی
فیزیوتراپی می تواند به تقویت عضلات شانه، بهبود دامنه حرکتی و کاهش درد کمک کند. تمرینات فیزیوتراپی معمولاً شامل موارد زیر است:
- تمرینات کششی
- تمرینات تقویتی
- تمرینات کنترل حرکت
تمرینات فیزیوتراپی در منزل نیز برای افرادی که تمایلی به مراجعه به کلینیک فیزیوتراپی ندارند بسیار مناسب است.
دارو
داروها می توانند به کاهش درد و التهاب کمک کنند. داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن رایج ترین داروهای مورد استفاده برای تاندونیت شانه هستند. در برخی موارد، ممکن است پزشک تزریق استروئید را نیز توصیه کند.
اگر درمان های غیر جراحی موفقیت آمیز نبود، ممکن است جراحی لازم باشد. جراحی معمولاً برای پارگی های تاندون توصیه می شود.
مرحله حاد
در مرحله حاد تاندونیت شانه، هدف درمان کاهش درد و التهاب است. این کار را می توان با انجام موارد زیر انجام داد:
- استراحت دادن به شانه
- استفاده از کمپرس یخ
- مصرف داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)
مرحله بهبودی
در مرحله بهبودی تاندونیت شانه، هدف درمان تقویت عضلات شانه و بهبود دامنه حرکتی است. این کار را می توان با انجام موارد زیر انجام داد:
- فیزیوتراپی
- تمرینات تقویتی
- تمرینات کنترل حرکت
روشهای پیشگیری
در اینجا چند نکته برای پیشگیری از تاندونیت شانه آورده شده است:
- قبل از انجام فعالیت های ورزشی، حتماً شانه خود را گرم کنید. این کار می تواند به آماده سازی شانه برای حرکت و کاهش خطر آسیب کمک کند.
- هنگام انجام فعالیت های ورزشی، از تکنیک صحیح استفاده کنید. تکنیک صحیح می تواند به کاهش فشار بر تاندون های شانه کمک کند.
- اگر احساس درد در شانه دارید، فعالیت را متوقف کنید. ادامه فعالیت می تواند باعث بدتر شدن آسیب شود.
- پس از فعالیت های ورزشی، شانه خود را سرد کنید. این کار می تواند به کاهش التهاب و درد کمک کند.
متخصصان ما در مرکز فیزیوتراپی آیتن در شریعتی تهران خدمات تخصصی فیزیوتراپی شانه را برای آسیب های شانه ارائه می دهند.
بیشتر بخوانید :
