بی اختیاری ادرار فوری که به عنوان سندرم مثانه بیش فعال نیز شناخته می شود، یک بیماری شایع است که میلیون ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد. این وضعیت شامل یک میل ناگهانی و شدید برای ادرار است که اغلب با نشت غیر ارادی ادرار همراه است. این می تواند یک ناراحتی قابل توجه باشد و می تواند بر کیفیت زندگی فرد تأثیر بگذارد.

بی اختیاری ادرار زمانی اتفاق می افتد که فرد کنترل مثانه خود را از دست می دهد و منجر به نشت غیر ارادی ادرار می شود. انواع مختلفی از بی اختیاری ادرار وجود دارد، از جمله بی اختیاری استرسی، بی اختیاری ادرار فوری و بی اختیاری مختلط. بی اختیاری فوری ادرار به طور خاص با میل ناگهانی و غیرقابل کنترل به ادرار کردن مشخص می شود، حتی زمانی که مثانه پر نیست. این میل می تواند آنقدر قوی باشد که رسیدن به موقع به دستشویی دشوار باشد.

فیزیوتراپی کف لگن یک روش موثر در مدیریت انواع بی اختیاری ادرار است.

علل بی اختیاری ادرار فوری

علت دقیق بی اختیاری ادراری اغلب ناشناخته است، اما عوامل متعددی ممکن است در ایجاد آن نقش داشته باشند. این موارد عبارتند از:

اختلالات عصبی: شرایطی مانند سکته مغزی، مولتیپل اسکلروزیس، بیماری پارکینسون و آسیب های نخاعی می تواند بر اعصاب کنترل کننده مثانه تأثیر بگذارد و منجر به بی اختیاری فوری شود.
عفونت های دستگاه ادراری: عفونت مثانه یا مجرای ادرار می تواند بافت ها را تحریک کرده و باعث تکرر و تکرر ادرار شود.
سنگ مثانه: سنگ های مثانه می توانند پوشش مثانه را تحریک کرده و باعث بی اختیاری فوری شوند.
داروها: برخی داروها مانند دیورتیک ها، آنتی هیستامین ها و آلفا بلوکرها می توانند خطر بی اختیاری ادرار فوری را افزایش دهند.
افزایش سن: با افزایش سن، عضلات و اعصاب کنترل کننده مثانه ممکن است ضعیف شوند و خطر بی اختیاری را افزایش دهند.
تغییرات هورمونی: یائسگی در زنان می تواند منجر به تغییراتی در سطح هورمون شود که ممکن است بر کنترل مثانه تأثیر بگذارد.
شرایط پزشکی زمینه ای: دیابت، بیماری قلبی و چاقی می توانند در بی اختیاری فوری نقش داشته باشند.

علائم بی اختیاری ادرار فوری

اولین علامت بی اختیاری ادراری، میل شدید و ناگهانی برای ادرار کردن است. مقاومت در برابر این میل دشوار است و ممکن است با نشت غیر ارادی ادرار همراه باشد. علائم دیگر ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • تکرر ادرار، چه در طول روز و چه در شب
  • شب ادراری (بیدار شدن در شب برای ادرار کردن)
  • بی اختیاری فوری (نشت ادرار بلافاصله پس از احساس میل به ادرار کردن)
  • تکرر ادرار (بیش از هشت بار ادرار کردن در روز)
  • فوریت ادرار (احساس نیاز شدید به ادرار کردن)
  • درد یا ناراحتی مثانه
  • مشکل در شروع یا توقف ادرار

روشهای درمان

درمان بی اختیاری ادرار فوری به علت زمینه ای و شدت بیماری بستگی دارد. گزینه های درمانی رایج عبارتند از:

تغییرات سبک زندگی: این تغییرات ممکن است شامل بازآموزی مثانه، تمرینات کف لگن (تمرینات کگل)، کاهش وزن و اجتناب از محرک های مثانه مانند کافئین و الکل باشد.
داروها: داروها می توانند به شل شدن عضلات مثانه و کاهش دفعات انقباضات کمک کنند.
فیزیوتراپی کف لگن: فیزیوتراپیست می تواند به تقویت عضلات کف لگن و بهبود کنترل مثانه کمک کند.
تحریک عصبی: این شامل استفاده از تحریک الکتریکی برای تحریک اعصاب کنترل کننده مثانه است.
جراحی: در برخی موارد، جراحی ممکن است برای درمان بیماری های زمینه ای یا کاشت وسیله ای برای کمک به کنترل مثانه ضروری باشد.

فیزیوتراپی کف لگن در درمان بی اختیاری ادرار فوری

کف لگن مجموعه‌ای از عضلات است که از اندام‌ های لگنی مانند مثانه، روده و در زنان رحم حمایت می‌کند. این عضلات نقش بسیار مهمی در کنترل ادرار و مدفوع دارند. ضعف یا آسیب این عضلات می‌تواند منجر به مشکلاتی مانند بی اختیاری ادرار شود.

فیزیوتراپی کف لگن با تقویت عضلات کف لگن و بهبود کنترل مثانه، به درمان بی اختیاری ادرار فوری کمک می‌کند. درمانگران فیزیوتراپی با استفاده از تکنیک‌های مختلف مانند:

تمرینات تقویت عضلات کف لگن: این تمرینات به تقویت و بهبود عملکرد عضلات کف لگن کمک می‌کنند.
بیوفیدبک: با استفاده از این تکنیک، بیمار یاد می‌گیرد که عضلات کف لگن خود را به طور موثر منقبض و شل کند.
تحریک الکتریکی: این روش به تحریک و تقویت عضلات کف لگن کمک می‌کند.
آموزش تکنیک‌های مدیریت مثانه: فیزیوتراپیست به بیمار آموزش می‌دهد که چگونه مثانه خود را مدیریت کند و از بروز بی اختیاری جلوگیری کند.

مزایای فیزیوتراپی کف لگن

روش غیرتهاجمی: فیزیوتراپی روشی ایمن و بدون نیاز به جراحی است.
اثربخشی بالا: بسیاری از افراد با انجام فیزیوتراپی به بهبود قابل توجهی در کنترل مثانه خود دست می‌یابند.
بهبود کیفیت زندگی: با کنترل بی اختیاری ادرار، کیفیت زندگی فرد به طور قابل توجهی بهبود می‌یابد.
درمان طولانی مدت: فیزیوتراپی به فرد آموزش می‌دهد که چگونه از عود مجدد مشکل جلوگیری کند.