فیزیوتراپی کف لگن در شریعتی که توسط متخصصان ما ارائه می شود ، یک حوزه تخصصی از فیزیوتراپی است که بطور خاص به درمان مشکلات مرتبط با عضلات کف لگن می پردازد.
فیزیوتراپی کف لگن ، شاخه ای تخصصی از فیزیوتراپی است که بر ارزیابی و درمان شرایط مرتبط با عضلات کف لگن تمرکز دارد. کف لگن به گروهی از ماهیچه ها، رباط ها و بافت های همبند اطلاق می شود که یک زنجیر حمایتی را در پایین لگن تشکیل می دهند که از استخوان شرمگاهی تا دنبالچه را در بر می گیرد. این ماهیچه ها نقش مهمی در حمایت از اندام های داخل لگن از جمله مثانه، رحم (در زنان) و راست روده ایفا می کنند. آنها همچنین به حفظ خودداری، عملکرد جنسی و ثبات هسته کمک می کنند.
هدف فیزیوتراپی کف لگن رسیدگی به مسائل مختلفی است که ممکن است به دلیل اختلال عملکرد یا ضعف در عضلات کف لگن ایجاد شود.
دلایل مراجعه به فیزیوتراپی کف لگن در شریعتی
شرایط رایجی که توسط فیزیوتراپیست های کف لگن درمان می شوند عبارتند از:
- بی اختیاری ادرار: این به نشت غیر ارادی ادرار اشاره دارد که می تواند در حین فعالیت هایی مانند سرفه، عطسه، خندیدن یا ورزش رخ دهد. اغلب با ضعف یا هماهنگی نامناسب عضلات کف لگن همراه است.
- افتادگی اندام لگن: اندام های لگن مانند مثانه، رحم یا رکتوم می توانند به دلیل ضعیف شدن حمایت از کف لگن پایین بیایند و به داخل کانال واژن برآمده شوند. این وضعیت ممکن است باعث ناراحتی، فشار یا احساس بیرون آمدن چیزی از واژن شود.
- درد لگن: درد مزمن در ناحیه لگن می تواند ناشی از عوامل مختلفی از جمله تنش عضلانی، تحریک عصبی یا بافت اسکار ناشی از جراحی های قبلی باشد.
- دیسپارونیا: این اصطلاح به مقاربت دردناک اشاره دارد که می تواند ناشی از تنش عضلانی کف لگن یا مسائل مربوط به اعصاب باشد.
- یبوست مزمن: ضعیف بودن عضلات کف لگن می تواند به مشکل در دفع مدفوع یا اجابت مزاج ناقص کمک کند.
- مشکلات قبل و بعد از زایمان: بارداری و زایمان می تواند فشار قابل توجهی بر کف لگن وارد کند و منجر به مشکلاتی مانند بی اختیاری، درد لگن یا افتادگی اندام شود. فیزیوتراپی کف لگن می تواند در دوران بارداری و در دوره پس از زایمان برای بهبود بهبودی و رفع مشکلاتی که ممکن است ایجاد شود مفید باشد.
- سیستیت بینابینی (سندرم مثانه دردناک): وضعیتی که با درد مثانه و فوریت ادرار مشخص می شود که اغلب به اختلال عملکرد کف لگن مربوط می شود.
- پروستاتیت مزمن: فیزیوتراپی کف لگن همچنین می تواند برای مردان مبتلا به درد مزمن لگن و پروستاتیت مفید باشد، زیرا این شرایط ممکن است شامل تنش یا اختلال در عملکرد عضلات کف لگن باشد.
بیشتر بخوانید : درمان قطعی واژینیسموس با فیزیوتراپی
تکنیک های فیزیوتراپی کف لگن
گزینه های درمانی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- تمرینات کف لگن (تمرینات کگل): این تمرینات شامل انقباض و شل کردن عضلات کف لگن برای بهبود قدرت، استقامت و هماهنگی آنها است. درمانگر بیمار را در انجام صحیح این تمرینات راهنمایی می کند و برای اطمینان از درگیری مناسب عضلات کف لگن، بازخورد ارائه می کند.
- بیوفیدبک: این تکنیک شامل استفاده از حسگرها یا وسایلی برای ارائه بازخورد بصری یا شنیداری در مورد فعالیت عضلات کف لگن در طول تمرین است. بیوفیدبک به بیماران کمک می کند تا بفهمند چگونه عضلات کف لگن خود را به طور موثر فعال و آرام کنند.
- درمان دستی: درمانگر ممکن است از تکنیک‌های عملی برای کاهش تنش در عضلات کف لگن و بافت‌های اطراف استفاده کند. این ممکن است شامل دستکاری داخلی و/یا خارجی بر اساس راحتی و رضایت بیمار باشد.
- تکنیک‌های آرام‌سازی: برخی از بیماران ممکن است از یادگیری تکنیک‌های آرام‌سازی برای کاهش تنش عضلانی و ارتقای عملکرد بهتر کف لگن سود ببرند.
- آموزش و اصلاح سبک زندگی: فیزیوتراپیست های کف لگن آموزش هایی را در مورد عادات مناسب مثانه و روده، آگاهی وضعیت بدن و اصلاح شیوه زندگی برای حمایت از سلامت لگن ارائه می دهند.
- تحریک الکتریکی: در برخی موارد، ممکن است از تحریک الکتریکی برای تحریک عضلات کف لگن و بهبود تون و هماهنگی عضلات استفاده شود.
- رفتار درمانی: برای شرایطی مانند بی اختیاری ادرار، درمانگر ممکن است با بیمار بر روی تکنیک آموزش مثانه برای بهبود کنترل مثانه کار کند.
- مدیریت درد: برای افرادی که درد لگن را تجربه می‌کنند، فیزیوتراپیست‌ها ممکن است از تکنیک‌های مختلف مدیریت درد برای رفع ناراحتی و بهبود بهبودی استفاده کنند.
- پساری فیتینگ: در موارد پرولاپس اندام لگنی، گاهی اوقات یک پساری – یک وسیله کوچک و قابل جابجایی – برای حمایت از اندام های لگن و کاهش علائم تعبیه می شود.
مدت زمان و دفعات درمان به شدت بیماری و پاسخ فرد به درمان بستگی دارد. فیزیوتراپی کف لگن اغلب شامل حمایت و پیگیری مداوم برای پیگیری پیشرفت و تنظیم برنامه درمانی در صورت نیاز است.
اهداف و مزایا
فیزیوتراپی کف لگن در شریعتی در رسیدگی به طیف وسیعی از مسائل مربوط به کف لگن بسیار موثر است. تحقیقات تاثیر مثبت آن را بر شرایطی مانند بی اختیاری ادرار، افتادگی اندام لگن، درد لگن و اختلال عملکرد جنسی نشان داده است. فیزیوتراپی کف لگن با هدف قرار دادن علل ریشه ای این مشکلات و ارائه ابزارهایی برای مدیریت علائم بیماران، می تواند کیفیت زندگی و رفاه کلی آنها را به میزان قابل توجهی بهبود بخشد.
یکی از مزایای کلیدی فیزیوتراپی کف لگن، غیر تهاجمی بودن آن است. برخلاف مداخلات جراحی، که ممکن است خطراتی را به همراه داشته باشد و نیاز به استراحت داشته باشد، فیزیوتراپی کف لگن یک رویکرد محافظه کارانه و جامع برای درمان ارائه می دهد.
علاوه بر این، فیزیوتراپی کف لگن می‌تواند مکمل درمان‌های دیگر مانند داروها یا جراحی باشد و اثربخشی و نتایج بلندمدت آنها را افزایش دهد. در برخی موارد، بیماران ممکن است متوجه شوند که فیزیوتراپی کف لگن به تنهایی برای کاهش علائم آنها بدون نیاز به مداخلات بیشتر کافی است.
رویکرد کل نگر و مراقبت بیمار محور: یکی از جنبه های اصلی فیزیوتراپی کف لگن، تاکید بر مراقبت بیمار محور و درک این موضوع است که مسائل مربوط به سلامت لگن می تواند پیچیده و حساس باشد. فیزیوتراپیست های کف لگن به گونه ای آموزش دیده اند که محیطی امن و حمایتی را برای بیماران فراهم کنند تا نگرانی های خود را آشکارا و بدون قضاوت بیان کنند. آنها تاریخچه پزشکی منحصر به فرد، سبک زندگی و اهداف شخصی فرد را در نظر می گیرند تا یک برنامه درمانی را ایجاد کنند که متناسب با نیازها و ترجیحات خاص آنها باشد.
فیزیوتراپیست های کف لگن با در نظر گرفتن کل فرد و بهزیستی جسمی، عاطفی و اجتماعی او، اطمینان حاصل می کنند که بیماران مراقبت های جامعی را دریافت می کنند که نه تنها جنبه های فیزیکی وضعیت آنها، بلکه جنبه های روانی و عاطفی را که ممکن است همراه با مسائل مربوط به سلامت لگن باشد، بررسی می کند.