فیزیوتراپی فلج مغزی در منزل توسط متخصصان ما در بهترین مرکز فیزیوتراپی در منزل تهران برای کمک به بهبود کیفیت زندگی مبتلایان ارائه می شود. فلج مغزی (CP) گروهی از اختلالات عصبی است که بر توانایی فرد برای حرکت و حفظ تعادل و وضعیت بدن تأثیر می گذارد. این بیماری در اثر آسیب به مغز در حال رشد، معمولاً قبل یا در حین تولد ایجاد می شود، اگرچه ممکن است کمی پس از تولد نیز رخ دهد. این آسیب بر بخشی از مغز که حرکت، هماهنگی و تون عضلات را کنترل می کند، تأثیر می گذارد. در نتیجه، افراد مبتلا به فلج مغزی اغلب در کنترل ماهیچه های خود مشکل دارند و ممکن است در اندام های خود دچار سفتی یا ضعف شوند. فیزیوتراپی بخشی ضروری از برنامه درمانی برای افراد مبتلا به فلج مغزی است. فیزیوتراپیست ها با بیمار برای بهبود حرکت، عملکرد و کیفیت زندگی کار می کنند. آنها از تکنیک ها و تمرینات مختلفی برای کمک به افراد مبتلا به فلج مغزی استفاده می کنند تا به پتانسیل کامل خود برسند و تحرک خود را بهبود بخشند.
فیزیوتراپی فلج مغزی در منزل
فیزیوتراپی برای فلج مغزی معمولاً بر بهبود قدرت عضلانی، انعطاف پذیری، هماهنگی، تعادل و دامنه حرکت تمرکز دارد. اهداف فیزیوتراپی برای فلج مغزی شامل بهبود استقلال عملکردی، جلوگیری از عوارض ثانویه و افزایش کیفیت کلی زندگی است.
اولین قدم در فیزیوتراپی فلج مغزی، ارزیابی جامع حرکت و توانایی های عملکردی فرد است. فیزیوتراپیست تون عضلانی، قدرت، دامنه حرکتی، هماهنگی، تعادل و وضعیت بدن را ارزیابی می کند. آنها همچنین توانایی فرد را برای انجام فعالیت های روزمره زندگی مانند راه رفتن، نشستن و ایستادن ارزیابی خواهند کرد. بر اساس ارزیابی، فیزیوتراپیست یک برنامه درمانی شخصی برای رسیدگی به نیازها و اهداف خاص فرد ایجاد می کند.
یکی از اهداف اولیه فیزیوتراپی برای فلج مغزی، بهبود قدرت و کنترل عضلات است. ضعف و سفتی در عضلات در افراد مبتلا به فلج مغزی شایع است و این می تواند بر توانایی حرکت و عملکرد مستقل آنها تأثیر بگذارد. فیزیوتراپیست ها از تکنیک های مختلفی برای کمک به افراد مبتلا به فلج مغزی برای بهبود قدرت عضلانی خود استفاده می کنند، از جمله تمرینات کششی، تمرینات تقویتی و تمرینات عملکردی.
تمرینات فیزیوتراپی
تمرینات کششی برای افراد مبتلا به فلج مغزی برای بهبود انعطاف پذیری و جلوگیری از انقباضات، که سفتی در عضلات است که می تواند حرکت را محدود کند، مهم است. فیزیوتراپیست ها یک برنامه کششی ایجاد می کنند که عضلات سفت و سفت را هدف قرار می دهد و بر حفظ یا بهبود دامنه حرکتی مفاصل تمرکز می کند. تمرینات کششی می تواند به صورت غیرفعال توسط فیزیوتراپیست یا به صورت فعال توسط فرد مبتلا به فلج مغزی بسته به توانایی آنها انجام شود.
تمرینات تقویتی نیز برای افراد مبتلا به فلج مغزی برای بهبود قدرت و کنترل عضلات ضروری است. فیزیوتراپیست ها یک برنامه تقویتی ایجاد می کنند که عضلات ضعیف را هدف قرار می دهد و بر حرکات عملکردی که برای فعالیت های روزمره مهم هستند تمرکز می کند. تمرینات تقویتی را می توان با استفاده از تمرینات با وزن بدن، نوارهای مقاومتی یا وزنه انجام داد، بسته به توانایی ها و اهداف فرد.
تمرین عملکردی یکی دیگر از اجزای کلیدی فیزیوتراپی برای فلج مغزی است. فیزیوتراپیست ها با افراد کار می کنند تا توانایی آنها در انجام فعالیت های روزمره مانند راه رفتن، نشستن و ایستادن را بهبود بخشند. آنها از تکنیک های مختلفی مانند تمرین راه رفتن، تمرینات تعادلی و فعالیت های عملکردی برای کمک به افراد مبتلا به فلج مغزی برای بهبود حرکت و عملکرد خود استفاده می کنند.
آموزش راه رفتن به ویژه برای افراد مبتلا به فلج مغزی که در راه رفتن مشکل دارند بسیار مهم است. فیزیوتراپیست ها برای بهبود الگوی راه رفتن، تعادل و هماهنگی با فرد کار خواهند کرد. آنها ممکن است از وسایل کمکی مانند واکر یا عصا برای حمایت از راه رفتن فرد و کمک به حرکت مستقلتر استفاده کنند. تمرین راه رفتن همچنین ممکن است بر بهبود سرعت، استقامت و کارایی حرکت فرد تمرکز کند.
تمرینات تعادلی نیز برای افراد مبتلا به فلج مغزی ضروری است تا توانایی آنها در حفظ تعادل و وضعیت بدنی خود را بهبود بخشد. فیزیوتراپیست ها یک برنامه تعادلی ایجاد می کنند که مشکلات تعادلی خاص فرد را هدف قرار می دهد و بر تمریناتی تمرکز می کند که ثبات و هماهنگی آنها را به چالش می کشد. تمرینات تعادلی می تواند شامل فعالیت هایی مانند ایستادن روی یک پا، راه رفتن روی پرتو تعادل یا انجام حرکات پویا باشد که نیاز به جابجایی وزن از یک پا به پای دیگر دارد.
سایر رویکردهای فیزیوتراپی فلج مغزی در منزل
فعالیت های عملکردی بخش مهمی از فیزیوتراپی برای فلج مغزی است، زیرا به افراد کمک می کند توانایی خود را برای انجام کارهای روزمره بهبود بخشند. فیزیوتراپیست ها با فرد کار خواهند کرد تا برنامه ای را ایجاد کنند که بر فعالیت های خاصی که برای زندگی روزمره آنها مهم است، مانند پوشیدن لباس، غذا خوردن یا استفاده از حمام تمرکز کند.
علاوه بر ورزش ها و فعالیت ها، فیزیوتراپیست ها ممکن است از تکنیک های دیگری نیز برای کمک به افراد مبتلا به فلج مغزی برای بهبود حرکت و عملکرد خود استفاده کنند. این تکنیک ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
ارتزها: متخصصان فیزیوتراپی فلج مغزی در منزل ممکن است استفاده از وسایل ارتز مانند بریس ها یا آتل ها را برای حمایت از اندام های فرد و بهبود تراز و عملکرد آنها توصیه کنند. ارتزها می توانند به افراد مبتلا به فلج مغزی کمک کنند راه رفتن، ایستادن و تعادل خود را بهبود بخشند و از انقباضات و بدشکلی ها جلوگیری کنند.
تحریک الکتریکی: فیزیوتراپیست ها ممکن است از تحریک الکتریکی برای کمک به افراد مبتلا به فلج مغزی برای بهبود قدرت و کنترل عضلانی خود استفاده کنند. تحریک الکتریکی شامل اعمال جریانهای الکتریکی کوچک به ماهیچهها برای انقباض آنها است که به افراد مبتلا به فلج مغزی کمک میکند تا حرکت و عملکرد خود را بهبود بخشند.
تحریک الکتریکی عملکردی (FES): فیزیوتراپیست ها همچنین ممکن است از تحریک الکتریکی عملکردی استفاده کنند، که شامل استفاده از جریان های الکتریکی برای تحریک گروه های عضلانی خاص در طول فعالیت های عملکردی، مانند راه رفتن است. FES می تواند به افراد مبتلا به فلج مغزی کمک کند تا الگوی راه رفتن، سرعت و کارایی حرکت خود را بهبود بخشند.
حرکت درمانی ناشی از محدودیت (CIMT): متخصصان فیزیوتراپی فلج مغزی در منزل ممکن است از CIMT برای کمک به افراد مبتلا به فلج مغزی برای بهبود استفاده از اندام های آسیب دیده خود استفاده کنند. CIMT شامل محدود کردن استفاده از اندام آسیبدیده و در عین حال تشویق به استفاده از اندام آسیبدیده از طریق درمان و فعالیتهای فشرده است. این می تواند به افراد مبتلا به فلج مغزی کمک کند تا قدرت، هماهنگی و عملکرد اندام آسیب دیده خود را بهبود بخشند.
درمان یکپارچگی حسی: فیزیوتراپیست ها ممکن است از درمان یکپارچگی حسی برای کمک به افراد مبتلا به فلج مغزی برای بهبود پردازش حسی و مهارت های حرکتی خود استفاده کنند. درمان یکپارچگی حسی شامل ارائه تجربیات حسی خاص مانند لمس، حرکت یا صدا برای کمک به افراد مبتلا به فلج مغزی برای بهبود توانایی خود در پاسخ به ورودی های حسی و حرکت موثرتر است.
