فیزیوتراپی تنگی کانال نخاعی

  1. خانه
  2. مقالات آموزشی
  3. فیزیوتراپی تنگی کانال نخاعی
فیزیوتراپی تنگی کانال نخاعی

فیزیوتراپی تنگی کانال نخاعی در کلینیک فیزیوتراپی آیتن در شمال تهران برای عزیزانی که از این عارضه رنج می برند ، توسط متخصصان با تجربه ارائه می شود.

تنگی کانال نخاعی وضعیتی است که افراد بی‌شماری را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می‌دهد و اغلب باعث ناراحتی و محدودیت حرکتی می‌شود. اگر شما یا کسی که می شناسید با این بیماری دست و پنجه نرم می کنید، درک نقش فیزیوتراپی در مدیریت و بهبود کیفیت زندگی بسیار مهم است.

تنگی کانال نخاعی یک وضعیت پزشکی است که با باریک شدن کانال نخاعی، فضایی که نخاع و اعصاب را در خود جای می دهد، مشخص می شود. این باریک شدن می تواند بر نخاع و اعصاب فشار وارد کند و منجر به طیف وسیعی از علائم مانند درد، گزگز، بی حسی و ضعف در پشت، پاها یا بازوها شود. در حالی که این بیماری می تواند در هر قسمت از ستون فقرات رخ دهد، اغلب گردن (تنگی گردن) و کمر (تنگی کمر) را درگیر می کند.

فیزیوتراپی تنگی کانال نخاعی ، موثرترین روش غیرجراحی در مدیریت علائم این بیماری و بهبود شرایط مبتلایان است.

علل تنگی کانال نخاعی

تنگی کانال نخاعی معمولاً نتیجه تغییرات دژنراتیو در ستون فقرات است، از جمله:

  • افزایش سن: روند طبیعی پیری می تواند منجر به شکستگی دیسک های ستون فقرات و ایجاد خارهای استخوانی شود و به تنگی کمک کند.
  • فتق دیسک: دیسک های ستون فقرات می توانند فتق کرده و کانال نخاعی را برآمده و باریک کنند.
  • آرتریت: شرایطی مانند استئوآرتریت و آرتریت روماتوئید می تواند باعث التهاب و تغییرات مفصلی شود که منجر به تنگی می شود.
  • صدمات: صدمات تروماتیک همچنین می تواند منجر به باریک شدن کانال نخاعی شود.

نقش فیزیوتراپی در تنگی کانال نخاعی

مدیریت درد
یکی از اهداف اولیه فیزیوتراپی در تنگی کانال نخاعی، مدیریت درد است. فیزیوتراپیست های ماهر از تکنیک های مختلفی استفاده می کنند، از جمله:

  • درمان دستی: تکنیک‌های عملی برای بهبود تحرک مفصل و کاهش درد.
  • ورزش: برنامه های ورزشی سفارشی برای تقویت عضلات پشتیبان و کاهش فشار روی نخاع.
  • گرما و سرما درمانی: استفاده از گرما و سرما برای کاهش درد و التهاب.

بهبود تحرک
تنگی کانال نخاعی اغلب منجر به کاهش تحرک و انعطاف پذیری می شود. فیزیوتراپیست ها برای بهبود این جنبه ها از طریق:

  • کشش: تمرینات کششی هدفمند برای افزایش انعطاف پذیری.
  • تقویت: تمریناتی برای افزایش قدرت عضلانی، حمایت بهتر از ستون فقرات.
  • اصلاح وضعیت بدن: تکنیک هایی برای بهبود وضعیت بدن و کاهش فشار بر ستون فقرات.

آموزش و پیشگیری
فراتر از تسکین فوری، فیزیوتراپی بیماران را با دانش و ابزارهایی برای مدیریت طولانی مدت شرایط خود مجهز می کند. این شامل:

  • آموزش: درک شرایط، محرک های آن و نحوه کاهش علائم.
  • پیشگیری: راهکارهایی برای جلوگیری از بدتر شدن تنگی کانال نخاعی.

فواید فیزیوتراپی

رویکرد غیر تهاجمی
فیزیوتراپی یک رویکرد غیر تهاجمی برای مدیریت تنگی کانال نخاعی ارائه می دهد. برخلاف جراحی که ممکن است در موارد شدید ضروری باشد، فیزیوتراپی با هدف کاهش علائم بدون نیاز به روش‌های تهاجمی است.

مراقبت سفارشی
سفر هر بیمار با تنگی کانال نخاعی منحصر به فرد است. فیزیوتراپی مراقبت های فردی را ارائه می دهد و برنامه های درمانی را برای رفع نیازها و اهداف خاص تنظیم می کند.

بهبود کیفیت زندگی
فیزیوتراپی با کاهش درد، بهبود تحرک و آموزش بیماران، کیفیت زندگی افراد مبتلا به تنگی کانال نخاعی را به میزان قابل توجهی افزایش می‌دهد.

برنامه فیزیوتراپی تنگی کانال نخاعی

ارزیابی اولیه: فیزیوتراپیست شما برای درک وضعیت شما، از جمله شدت و تأثیر آن بر زندگی روزمره، ارزیابی کاملی انجام خواهد داد.

برنامه درمانی شخصی: بر اساس ارزیابی، یک برنامه درمانی مناسب برای رفع نیازهای منحصر به فرد شما ایجاد می شود.

جلسات منظم: شما در جلسات منظم فیزیوتراپی شرکت خواهید کرد که در طی آن تحت درمان ها و تمرینات مختلف قرار خواهید گرفت.

نظارت بر پیشرفت: پیشرفت شما از نزدیک تحت نظر خواهد بود و در صورت نیاز، اصلاحاتی در برنامه درمانی انجام خواهد شد.

تمرینات خانگی: احتمالاً به شما تمریناتی داده می شود تا در خانه انجام دهید، که به شما کمک می کند تا پیشرفت به دست آمده در طول جلسات کلینیک را حفظ کرده و بر آن بسازید.

سایر روشهای درمان

داروها
داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs): این داروها می توانند به کاهش درد و التهاب مرتبط با تنگی کانال نخاعی کمک کنند.
شل کننده های عضلانی: اگر اسپاسم عضلانی به علائم بیمار کمک کند، شل کننده های عضلانی ممکن است تجویز شوند.

تزریق استروئید اپیدورال
در برخی موارد، پزشکان ممکن است تزریق استروئید اپیدورال را توصیه کنند. این تزریق‌ها داروهای ضد التهابی را مستقیماً به ناحیه آسیب‌دیده می‌رسانند و باعث تسکین موقت درد و التهاب می‌شوند.

دستگاه های کمکی
بیماران مبتلا به تنگی شدید کانال نخاعی که در راه رفتن مشکل دارند ممکن است از وسایل کمکی مانند عصا یا واکر بهره مند شوند. این دستگاه ها پشتیبانی و ثبات را فراهم می کنند.

درمان جراحی
هنگامی که درمان های محافظه کارانه تسکین کافی را فراهم نمی کند یا زمانی که علائم به طور قابل توجهی بدتر می شوند، ممکن است جراحی در نظر گرفته شود. جراحی کاهش فشار یک روش رایج برای تنگی کانال نخاعی است و هدف آن کاهش فشار بر روی نخاع و اعصاب است. انواع مختلفی از جراحی های کاهش فشار وجود دارد، از جمله:

  • لامینکتومی: شامل برداشتن بخشی از مهره ها برای ایجاد فضای بیشتر در کانال نخاعی است.
  • لامینوپلاستی: تکنیکی است که برای ایجاد فضای بیشتر در کانال نخاعی و در عین حال حفظ لامینا، قوس استخوانی مهره استفاده می شود.
  • فورامینوتومی: بر گشاد کردن روزنه ها (فورامینا) که در آن ریشه های عصبی از کانال نخاعی خارج می شوند تمرکز دارد.

 

بیشتر بخوانید :

درمان دیسک کمر با فیزیوتراپی

 

درمان کمردرد با فیزیوتراپی

فیزیوتراپی در شریعتی

بیرون زدگی دیسک گردن

کایروپراکتیک فتق دیسک گردن

بهترین درمان دیسک کمر

فیزیوتراپی در پاسداران

فیزیوتراپی دیسک کمر در شریعتی

کمردرد و دلایل بروز آن

درمان تنگی کانال نخاعی