فیزیوتراپی اختلالات جنسی، که به عنوان اختلال عملکرد جنسی نیز شناخته می شود، شامل انواع رویکردهای درمانی برای رسیدگی به جنبه های فیزیکی این شرایط است.
اختلالات جنسی می تواند هم مردان و هم زنان را تحت تأثیر قرار دهد و ممکن است شامل شرایطی مانند اختلال نعوظ، انزال زودرس، واژینیسموس ، کاهش میل جنسی، مقاربت دردناک و اختلالات ارگاسم باشد. فیزیوتراپی برای اختلالات جنسی با هدف بهبود عملکرد جنسی، افزایش لذت جنسی و کاهش هر گونه موانع فیزیکی یا علائمی که ممکن است در ایجاد اختلال نقش داشته باشد، انجام می شود.
شایع ترین اختلالات جنسی
اختلال نعوظ (ED): این ناتوانی در دستیابی یا حفظ نعوظ کافی برای مقاربت جنسی است. این می تواند ناشی از عوامل فیزیکی مانند دیابت، بیماری قلبی یا عوامل روانی مانند استرس یا اضطراب باشد.
انزال زودرس: زمانی است که مرد در حین فعالیت جنسی زودتر از آنچه که دوست دارد یا همسرش انزال می کند. این می تواند ناشی از عوامل روانی باشد، مانند اضطراب عملکرد یا مسائل مربوط به رابطه، یا عوامل فیزیکی.
اختلال برانگیختگی جنسی زنان: این اختلال با فقدان میل جنسی یا برانگیختگی در زنان مشخص میشود که منجر به مشکل در برانگیختگی فیزیکی در طول فعالیت جنسی میشود. این می تواند ناشی از عوامل فیزیکی مانند عدم تعادل هورمونی یا عوامل روانی مانند استرس یا افسردگی باشد.
میل جنسی کم: این به کاهش علاقه به فعالیت جنسی اشاره دارد. این می تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد، از جمله عدم تعادل هورمونی، مسائل مربوط به رابطه، استرس یا برخی داروها.
اختلالات ارگاسم: این اختلالات می تواند شامل مشکل در رسیدن به ارگاسم، تاخیر در ارگاسم یا عدم ارگاسم باشد. این مسائل می تواند ناشی از عوامل فیزیکی مانند برخی داروها یا عوامل روانی مانند آسیب های گذشته یا مشکلات رابطه باشد.
اختلالات درد جنسی: این شامل شرایطی مانند دیسپارونی (رابطه جنسی دردناک) یا واژینیسموس (اسپاسم غیرارادی عضلانی است که دخول را دردناک یا غیرممکن میکند). این اختلالات می تواند ناشی از عوامل فیزیکی مانند عفونت ها یا ناهنجاری های ساختاری یا عوامل روانی مانند ترومای گذشته باشد.
راهکارهای فیزیوتراپی اختلالات جنسی
ارزیابی: اولین گام در فیزیوتراپی برای اختلالات جنسی معمولاً ارزیابی جامع توسط یک متخصص فیزیوتراپی کف لگن با تجربه در درمان اختلالات جنسی است. این ممکن است شامل یک تاریخچه پزشکی کامل، معاینه فیزیکی و احتمالاً آزمایش های آزمایشگاهی برای شناسایی هر گونه بیماری زمینهای باشد که ممکن است در اختلال عملکرد جنسی نقش داشته باشد.
آموزش و مشاوره: آموزش و مشاوره از اجزای مهم فیزیوتراپی برای اختلالات جنسی است. درمانگران ممکن است اطلاعاتی در مورد آناتومی و فیزیولوژی جنسی ارائه دهند، نگرانیهای رایج جنسی را مورد بحث قرار دهند و به رفع هرگونه تصور غلط در مورد تمایلات جنسی کمک کنند. مشاوره همچنین ممکن است بر روی عوامل روانشناختی که میتوانند به اختلال عملکرد جنسی کمک کنند، مانند استرس، اضطراب، افسردگی یا مسائل مربوط به رابطه، تمرکز کند.
تمرین عضلات کف لگن: تمرینات عضلات کف لگن که به عنوان تمرینات کگل نیز شناخته می شود، معمولا در فیزیوتراپی کف لگن برای اختلالات جنسی استفاده می شود. این تمرینات به تقویت عضلات کف لگن کمک می کند که می تواند عملکرد جنسی را بهبود بخشد، حس را افزایش دهد و علائمی مانند درد در حین مقاربت را کاهش دهد. متخصصان فیزیوتراپی کف لگن می توانند به بیماران آموزش دهند که چگونه تمرینات کف لگن را به درستی انجام دهند و آنها را در برنامه روزانه خود بگنجانند.
تکنیک های تمرکز حسی: تکنیک های تمرکز حسی شامل مجموعه ای از تمرین های طراحی شده برای کمک به زوجین در افزایش صمیمیت و بهبود ارتباطات پیرامون تمایلات جنسی است. این تمرینات معمولاً شامل لمس غیر تناسلی هستند و ممکن است در طول زمان به لمس اندام تناسلی تبدیل شوند. تکنیک های تمرکز حسی میتواند به زوجها در ایجاد اعتماد، افزایش برانگیختگی و رفع هر گونه اضطراب عملکرد یا بیزاری جنسی کمک کند.
حساسیت زدایی و قرار گرفتن در معرض تدریجی: برای افرادی که اختلالات درد جنسی مانند واژینیسموس یا دیسپارونی را تجربه می کنند، فیزیوتراپیست ها ممکن است از تکنیک های حساسیت زدایی برای کمک به کاهش درد و ناراحتی در حین مقاربت استفاده کنند. این ممکن است شامل قرار دادن تدریجی فرد در معرض احساسات یا محرکهایی باشد که باعث درد میشوند، با استفاده از تکنیکهای آرامسازی و تمرکز حواس برای مدیریت ناراحتی.
سایر راهکارهای فیزیوتراپی
بیوفیدبک: بیوفیدبک یک تکنیک درمانی است که از دستگاه های الکترونیکی برای ارائه بازخورد در زمان واقعی در مورد فرآیندهای فیزیولوژیکی مانند تنش عضلانی یا ضربان قلب استفاده می کند. در زمینه اختلالات جنسی، بیوفیدبک می تواند برای کمک به افراد استفاده شود تا یاد بگیرند پاسخ های فیزیولوژیکی خود را در طول فعالیت جنسی، مانند کاهش تنش عضلانی یا افزایش برانگیختگی، کنترل کنند.
گشادکننده واژن: گشادکننده واژن ابزاری است که معمولاً در فیزیوتراپی برای اختلالات جنسی مانند واژینیسموس یا اختلال عملکرد کف لگن استفاده می شود. این دستگاه ها به افراد کمک می کنند تا به تدریج عضلات کف لگن را کشیده و شل کنند و درد و ناراحتی در حین مقاربت را کاهش دهند.
اصلاح سبک زندگی: فیزیوتراپیست ها همچنین ممکن است اصلاحات سبک زندگی را برای بهبود عملکرد جنسی توصیه کنند، مانند ورزش منظم، رژیم غذایی سالم، تکنیک های مدیریت استرس و خواب کافی. این تغییرات سبک زندگی می تواند تأثیر مثبتی بر سلامت و رفاه کلی داشته باشد که به نوبه خود می تواند عملکرد جنسی را بهبود بخشد.