درمان غیرجراحی سیاتیک
سیاتیک دردی است که از قسمت پایین کمر شما سرچشمه می گیرد و در طول مسیر عصب سیاتیک، طولانی ترین و عریض ترین عصب بدن شما حرکت می کند. عصب سیاتیک از پایین ستون فقرات و باسن منشعب می شود و تا پاهای شما منشعب می شود.
درد سیاتیک می تواند تیز و ناتوان کننده باشد یا ممکن است احساس سوزش یا سوزن سوزن شدن داشته باشد. معمولاً فقط یک طرف بدن شما را تحت تأثیر قرار می دهد.
چندین چیز می تواند عصب سیاتیک را تحریک کرده و باعث سیاتیک شود. شایع ترین مقصر فتق دیسک است. فتق دیسک زمانی اتفاق میافتد که مواد داخلی نرم دیسک بین استخوانهای ستون فقرات شما از طریق پارگی در محفظه بیرونی سختتر بیرون میزند. سپس دیسک برآمده می تواند بر روی عصب سیاتیک فشار بیاورد.
سایر علل سیاتیک عبارتند از:
- تنگی کانال نخاعی: تنگی کانال نخاعی که به اعصاب فشار وارد می کند
- سندرم پیریفورمیس: زمانی که عضله پیریفورمیس که در عمق باسن شما قرار دارد، دچار اسپاسم شده و عصب سیاتیک را فشرده می کند.
- Spondylolisthesis: وضعیتی که در آن یکی از استخوانهای ستون فقرات از جای خود به جلو میلغزد.
- بارداری: وزن کودک می تواند به عصب سیاتیک فشار وارد کند
بیشتر موارد سیاتیک با درمان های محافظه کارانه مانند استراحت، مسکن های بدون نسخه و فیزیوتراپی بهبود می یابد. با این حال، در برخی موارد، جراحی ممکن است برای کاهش فشار روی عصب ضروری باشد.
در حالی که موارد شدید ممکن است نیاز به مداخله جراحی داشته باشد، بسیاری از افراد از طریق درمان های غیرجراحی تسکین می یابند. هدف این درمان ها کاهش درد، کاهش التهاب و بهبود تحرک است.
درمان غیرجراحی سیاتیک
فیزیوتراپی
- ورزش های کششی: کشش های خاص می تواند به کاهش فشار روی عصب سیاتیک و بهبود انعطاف پذیری در ناحیه کمر و پاها کمک کند.
- تمرینات تقویتی: تقویت ماهیچه های حمایت کننده از ستون فقرات، شکم و باسن می تواند حمایت بهتری داشته باشد و خطر حملات بعدی را کاهش دهد.
- ورزش هوازی کم فشار: فعالیتهایی مانند پیادهروی، شنا یا دوچرخهسواری میتواند جریان خون را در ناحیه آسیبدیده بهبود بخشد، التهاب را کاهش دهد و باعث بهبودی شود.
- درمان دستی: تکنیک هایی مانند دستکاری ستون فقرات، تحرک یا ماساژ درمانی می تواند به کاهش تنش عضلانی و بهبود هم ترازی ستون فقرات کمک کند.
- آموزش وضعیت بدن: یادگیری وضعیت بدنی و ارگونومی مناسب می تواند از فشار در آینده بر ستون فقرات جلوگیری کند و خطر سیاتیک عود کننده را کاهش دهد.
- تحریک الکتریکی عصب از راه پوست (TENS): این درمان شامل استفاده از یک دستگاه کوچک با باتری است تا تکانه های الکتریکی با ولتاژ پایین را از طریق الکترودهایی که روی پوست قرار می گیرند، ارسال کند. TENS می تواند به مختل کردن سیگنال های درد در طول اعصاب کمک کند و تسکین دهد.
- درمان جریان تداخلی (IFT): مشابه TENS، IFT از تحریک الکتریکی برای کاهش درد با تداخل با سیگنالهای درد و ترویج ترشح اندورفین، مسکنهای طبیعی بدن، استفاده میکند.
- گرما درمانی: استفاده از بسته های حرارتی، حوله های گرم یا حمام های گرم می تواند به شل شدن عضلات سفت و بهبود گردش خون، کاهش درد و سفتی کمک کند و نقش مهمی در تسکین علائم و درمان غیرجراحی سیاتیک دارد.
- سرما درمانی: استفاده از کمپرس یخ یا کمپرس سرد در ناحیه آسیب دیده می تواند به کاهش التهاب و بی حس کردن ناحیه کمک کند و باعث تسکین موقت درد شود.
سایر رویکردهای درمانی
داروها
- داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs): داروهایی مانند ایبوپروفن، ناپروکسن یا آسپرین می توانند به کاهش التهاب و تسکین درد کمک کنند و در درمان غیرجراحی سیاتیک موثر است.
- شل کننده های عضلانی: این داروها به کاهش اسپاسم عضلانی که ممکن است به فشرده سازی عصب سیاتیک کمک کند، کمک می کند.
- استروئیدهای خوراکی: دوره های کوتاه کورتیکواستروئید خوراکی می تواند به کاهش التهاب اطراف عصب تحریک شده کمک کند.
- داروهای ضد افسردگی: برخی از داروهای ضد افسردگی، مانند داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای یا دولوکستین، می توانند به کاهش درد عصبی کمک کنند.
درمان های تزریقی
- تزریق استروئید اپیدورال: یک داروی کورتیکواستروئید به فضای اپیدورال اطراف نخاع و ریشه های عصبی برای کاهش التهاب و کاهش درد تزریق می شود.
- تزریقات مفصلی: تزریق کورتیکواستروئیدها و بی حس کننده های موضعی به مفاصل کوچک ستون فقرات (مفاصل فاست) می تواند به تسکین درد ناشی از آرتریت یا التهاب کمک کند.
- تزریق نقطه ماشه ای: تزریق یک بی حس کننده موضعی و گاهی اوقات یک کورتیکواستروئید به نقاط ماشه ای (گره های حساس در عضلات) می تواند به کاهش اسپاسم عضلانی و درد ارجاعی کمک کند.
