درمان دیسک گردن با فیزیوتراپی یک رویکرد چند وجهی است که هدف آن کاهش درد، بهبود عملکرد و جلوگیری از آسیب بیشتر است.
فتق دیسک گردن زمانی رخ می دهد که هسته داخلی دیسک گردن از لایه بیرونی بیرون زده یا بیرون بزند که اغلب منجر به فشرده شدن اعصاب مجاور یا طناب نخاعی می شود. این وضعیت می تواند منجر به درد گردن، درد بازو، بی حسی، ضعف و سایر علائم عصبی شود. در حالی که موارد شدید ممکن است نیاز به مداخله جراحی داشته باشد، بسیاری از افراد از طریق فیزیوتراپی تسکین یافته و عملکردشان بهبود می یابد.
قبل از شروع فیزیوتراپی، ارزیابی کامل برای درک شدت بیماری، شناسایی عوامل مؤثر و تنظیم برنامه درمانی بر اساس آن ضروری است. ارزیابی معمولاً شامل موارد زیر است:
- سابقه پزشکی: درک تاریخچه پزشکی بیمار، از جمله شروع و طول مدت علائم، آسیب های قبلی، جراحی ها و هر گونه شرایط پزشکی زمینه ای.
- معاینه فیزیکی: یک معاینه فیزیکی جامع برای ارزیابی دامنه حرکت، قدرت، حس، رفلکس ها و علائم عصبی مانند ضعف عضلانی یا نقص حسی انجام می شود.
- تصویربرداری تشخیصی: مطالعات تصویربرداری مانند اشعه ایکس، ام آر آی یا سی تی اسکن ممکن است برای تایید تشخیص، ارزیابی میزان فتق دیسک و رد سایر علل بالقوه علائم ضروری باشد.
- ارزیابی عملکردی: ارزیابی اینکه این وضعیت چگونه بر فعالیتهای روزانه، کار و کیفیت زندگی بیمار تأثیر میگذارد، به تعیین اهداف عملکردی برای توانبخشی کمک میکند.
درمان دیسک گردن با فیزیوتراپی
فیزیوتراپی برای فتق دیسک گردن معمولاً شامل ترکیبی از روش های درمانی با هدف کاهش درد، التهاب، اسپاسم عضلانی، بازگرداندن تحرک و بهبود قدرت و عملکرد است. روش های درمانی رایج عبارتند از:
درمان دستی: تکنیکهای عملی درمان دستی مانند تحرک مفصل، دستکاری و ماساژ بافت نرم میتواند به بهبود همترازی ستون فقرات، کاهش سفتی و کاهش درد کمک کند.
تمرینات درمانی: تمرینات هدفمند برای بهبود انعطاف پذیری، قدرت و وضعیت بدن تجویز می شوند. اینها ممکن است شامل تمرینات دامنه حرکتی دهانه رحم، تمرینات تثبیت گردن، تمرینات تقویتی عضلات شانه و قسمت بالایی پشت و تمرینات اصلاح وضعیت بدن باشد.
متدهای ضددرد: روش های مختلفی مانند گرما درمانی، سرما درمانی، اولتراسوند، تحریک الکتریکی و کشش ممکن است برای کاهش درد، اسپاسم عضلانی و التهاب استفاده شود.
آموزش و ارگونومی: ارائه آموزش در مورد مکانیک مناسب بدن، اصول ارگونومیک و تکنیک های اصلاح وضعیت بدن می تواند به جلوگیری از تشدید علائم و ارتقای سلامت طولانی مدت ستون فقرات کمک کند.
اصلاح فعالیت: توصیه به بیماران برای اصلاح یا اجتناب از فعالیت هایی که علائم را تشدید می کنند، مانند نشستن طولانی مدت، حرکات مکرر گردن، یا بلند کردن اجسام سنگین، برای مدیریت علائم و پیشگیری از آسیب بیشتر ضروری است.
تکنیک های مدیریت درد: تکنیکهایی مانند تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست (TENS)، طب سوزنی یا سوزن خشک ممکن است برای مدیریت درد و بهبود تحمل به تمرینهای درمانی استفاده شود.
توانبخشی عملکردی: ترکیب وظایف و فعالیت های عملکردی مرتبط با زندگی روزمره و نیازهای کاری بیمار به پر کردن شکاف بین تمرینات توانبخشی و عملکرد واقعی کمک می کند.
برنامه های تمرینی
ورزش سنگ بنای درمان دیسک گردن با فیزیوتراپی است. یک برنامه ورزشی خوب طراحی شده می تواند قدرت، انعطاف پذیری، وضعیت بدنی و ثبات را بهبود بخشد و در نتیجه درد و ناتوانی را کاهش دهد.
در اینجا یک مرور کلی از تمرینات کلیدی که معمولا توسط فیزیوتراپیست در نظر گرفته می شوند ، آورده شده است:
- تمرینات دامنه حرکتی گردن : کشش های ملایم گردن و تمرینات دامنه حرکتی به حفظ انعطاف پذیری و کاهش سفتی کمک می کند. اینها ممکن است شامل چرخش گردن، خم شدن به پهلو، چانه و تمرینات خم شدن-کشش گردن باشد.
- تمرینات تثبیت گردن: تقویت عضلات حمایت کننده از ستون فقرات گردنی به بهبود ثبات و کاهش خطر آسیب بیشتر کمک می کند.
- تقویت اندام فوقانی: تمرینات تقویتی برای عضلات شانه، قسمت فوقانی پشت و بازوها به بهبود وضعیت بدنی، ثبات شانه و ظرفیت عملکردی کمک می کند.
- تقویت عضلات مرکزی: تقویت عضلات مرکزی از جمله عضلات شکم، مایل و کمر برای ثبات کلی ستون فقرات و وضعیت بدن ضروری است.
متخصصان ما در مرکز فیزیوتراپی در شریعتی خدمات تخصصی فیزیوتراپی دیسک گردن را بر اساس متدهای درمانی روز دنیا و تجهیزات پیشرفته فیزیوتراپی ارائه می دهند.